शब्दकिरण

मायाजालमा बन्दी शब्दहरु-२८
साइनो माया लाग्छ नि हजुर!
अक्कासिएको मेरो मनलाई
सन्तुलित राख्ने उपक्रमसितै
सेखी झार्न आउने वैरीको पाइलासित पाइला दाँज्न
अघि सारेको पो थिएँ
मेरा पाइलाहरूलाई
साइनो मेट्न कहाँ खोजेको हो र?

के भन्नुहुन्छ हजुर!
पर्वत श्रृङ्खलासितको साइनो मेरो
बिहानको एक चुस्की चियासितै
मेरो झ्यालमा सुटुक्कै आएर
नानावलीका सुसेलीहरू सुसेल्ने
कञ्चनजङ्घासितको वार्तालाप सुनेर
मुसुक्कै मुस्काउने
सपनाको ऐनामा कपाल बाट्ने मेरी उसको
मृदु मुस्कानहरू पनि कोसेली भएर
कङ्कालमात्र आइपुग्छ टेलिफोनको लहरामा।

कस्तुरी मृगको खोजीमा
निस्केको कहाँ हो र शिकारी बनेर?
हेपेर कहाँ निस्केको हो र जीवनलाई
अँजुलीभरी उल्लासको सयपत्री फुलाउन?
चोइटाहरू छन बरू मनको आँगनमा जिजीविषाका।

माया लाग्छ नि मलाई हजुर!
हराइपठाउन लागेको साइनोको
दशैंको दिनमा आशिकको टीको निधारमा टाँसेर
लिङ्गेपिङमा मच्चिएको सम्झना आउँछ-
"आम्मै, तपाईं त कस्तो हौ!
मच्चाएर जिन्दगीलाई अपरिमेय आकाशमा
अन्योलमा पारेर जानुहुने रहेछ नि परदेशमा
छोड़ेर अमेट सम्झनाको धागो
बाटिरहूँला म ता/ बुनिरहूँला म ता
पिरतीको बलियो गाँठो
सम्झनाको कसिलो अँगालोमा।"

सपनाभरि कति माया लाग्ला नि साइनोको?
अनन्त क्षितिजको पर्दा च्यातेर
हेरिरहूँला मुहार तिम्रो भन्दै हल्लाएका बिदाइका हातहरु
सम्हालेर राखेको छु
खोलेर हेर्न नपाउँदा आहत भएका मुहूर्त्तहरू।

मुहूर्त्त पनि- कस्तो निष्ठुरी रहेछ नि!
तपाईं सोच्नुहुन्छ- लाग्दैन माया साइनोको भनेर?
हजुर! मलाई त माया लाग्छ/ लागिरहन्छ साइनोको।