शब्दकिरण

मायाजालमा बन्दी शब्दहरु-२५
रेखाहरू ती क्षितिजका- मनहरूजस्तै: पृष्ठ-१
खोज्न निस्केको छु मनहरूलाई
मौनव्रत धारण गरेर बसेका छन क्यार!
अपारदर्शी नै छन क्षितिजका ती रेखाहरूझैं
कहाँ कहाँ अल्पिन पुगेका छन मनहरू
गुफाभित्रै पसेका होलान समाधिस्त बन्नलाई।

एकाबिहानै चारो टिप्न आउने एक जोड़ी परेवालाई
मैले झण्डै सोधेको-
"मनहरूको गुप्त ठेगाना कहाँ छ?" भनेर
मेरो अनुरोधलाई टार्न नसकेर
सेतो मजेत्रोले आफ्नो देह छोपेका सोझी परेवीले
ठेगाना बताइदिएकी भए
चोखो मायाको आहालमा डुबेका प्रेमी परेवाले
साँचो कुरो भनिदिएको भए
सहन हुन्थ्यो होला के त?
तत्क्षणै यात्रा प्रारम्भ गर्ने थिएँ हुँला
अनकण्टारको कठिन पथहरूमा हिँड़्दै जाँदा
कतै ठेस लागेर
हुरुक्कै त हुने थिइनँ होला नि?

सुटुक्कै झ्यालमा आएर
मलाई झुक्याउनखोज्ने/ जिस्काउनखोज्ने
अरुणाचल प्रदेशको पहाड़लाई देखाएर
मलाई मेरो पहाड़को सम्झना गराइदिएका भए
मनहरू समाधिस्त भएका गुफा त्यही हो भन्दै
त्यहाँसम्म पुग्ने अपारदर्शी बाटो औंल्याइदिएका भए
तत्कालै बाटो नाप्न पुग्ने थिएँ हुँला
उकालोका ती एकलास बाटोहरुमा चढ़्दै जाँदा
फतक्कै गलेर देवरालीमा सुस्ताउने त थिइनँ होला नि?
साह्रै जाती भयो-
चारो टिप्न आएका ती परेवाका जोड़ीलाई
मैले केही सोध्नै सकिनँ
मैले कुरा थुत्नै सकिनँ।
बरु निर्वाक लाटो भएर
अँजुलिभरिका कणिका धेरैपल्ट छरिदिएँ
व्यथाका अक्षरहरू कोरेर तिनीहरुको पोल्टोमा हालिदिएँ
टिपेका छन दानाहरू हत्केलाबाटै
विश्वासका व्यथाहरूसितै पोको पारेर।
व्यथाहरुलाई मन्दिरका गजुरभरि सिउरेर
घरिघरि प्रकट हुनपुग्छन
घरिघरि अन्तर्धान हुनपुग्छन
घत हेर्न कम्ती सिपालु छन र!
विश्वास बटुल्न कम्ती खप्पिस छन र!
ईश्वरले नै सिकाएर पठाएका हूँ क्यार!