शब्दकिरण

मायाजालमा बन्दी शब्दहरु-३१
ग्राहक-२
तपाईं कविता किन्न आउनुभएको?
कविताको मुटु छाम्न सक्नुहुन्छ तपाईं?
उसोभए, हेर्नुहोस
मेरो छातीमै टाँसिदिएको छु नि कवितालाई!
तपाईंको हात काँड़ेदार त छैन?
तपाईंको हात यदि काँड़ेदार छ भने
तपाईं नजिकमा नआउनुहोस
मेरो कविता तपाईंलाई देखेर चम्पट लाउन पनि सक्छे।
साह्रै कोमल पो छे त ऊ
आकाशमा घरिघरि उड़्न चाहन्छे।
कविता किन्नको निम्ति के ल्याउनुभाएको छ तपाईले?
यदि आह्रिस र इर्ष्याका मुद्राहरू
तपाईंको खल्तीमा नाचिरहेका छन भने
तपाईंको हातमा म कसैगरी कविता थमाउन सक्दिनँ
मलाई साह्रै भन्दा साह्रै डर लाग्छ
मेरो कवितालाई तपाईंले
झापट लाउनुहुनेछ,
भकुर्नुहुनेछ
र
चबाउँदै चबाउँदै डस्टबीनमा फ्याँक्नुहुनेछ भनेर।
तपाईंले सोच्नुभएझैं मेरो कविता
मासुको टुक्रा पनि होइन
अनि कसाईको पसलमा मृत्युको क्षण गनिरहेको
बाख्राको पाठा पनि होइन मेरो कविता।
यदि तपाईंले मेरो कवितालाई
कसाईले झैं रेट्दै-रेट्दै ह्त्या गरिदिए
भोलीको खबरकागजको आवरणपृष्ठमा उसको तस्वीर छापिनेछ
त्यतिखेर मेरो अन्तरात्मा साह्रै रुनेछ
मलाई बाँच्नै गाह्रो पर्नेछ भनेर
तपाईंलाई के थाहा?
तपाईंलाई भन्दैछु-
मेरा कविताका ग्राहक एकैजना छन अहिले
जसले आफ्नो मुटु बन्धक राखेर
मेरो कवितालाई छातीमा टँसाएर लाने गर्छन।
भोली उनी कविता फर्काउन पक्कै आउनेछन
म उनलाई उनको मुटु फर्काइदिनेछु
तर मेरो कविता भने उनैलाई सुम्पिदिनेछु
मलाई दृढ़ विश्वास छ की उनी साह्रै दयालु छन
कवितालाई प्रेम गर्ने उनको आत्मा छ
प्रेमको परिभाषा खोजिहिँड़्ने प्रेमी उनी पक्कै होइनन।
तपाईंले पनि जानिराखेको बेस होला
कि शब्दकोशको एउटा-एउटा पृष्ठ पल्टाएर हेर्नुहोस
प्रेमको नाम अपराध भनेर कहीँ लेखिएको छैन।