गहिरा तिम्रा ती दुइ आँखाभित्र
झ्वाम्म हाम फाल्न सक्दिनँ नि म।
डुबुल्की मारी सिपी खोज्नु त कहाँ हो कहाँ
आफ्नै मुटुभित्र बिझेको
मइनकाँड़ा झिक्न पनि सक्दिनँ नि म।
सन्त
यो भित्ते घड़ी अझै चेतेको छैन
टिक टिक गर्दै कतिको ज्यान खाइसक्यो
त्यसको हिसाप योसित छैन।
सिँहासनमा गजधम्म अड़ेस लागेर विराजमान
न आँसु झार्नु छ आँखाबाट
न मुस्कान छोड़्नु छ ओठबाट।
डर पो लाग्दैछ मलाई त
अकालमा खिएको जाबो यो शरीर
लमतन्न परेको हेर्नलाई
मूक दर्शक बन्न पनि बेर छैन!
